Zuid Afrika juli-augustus 2016 met Camemi
Door: PAM van Driel
Blijf op de hoogte en volg Elly
21 Juli 2016 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Vandaag mocht ik uitslapen (!). De wekker liep pas om half 6 af. Dat zijn toch geen tijden voor iemand die meestal rond een uur of 2 gaat slapen. Vlug een bakje yoghurt naar binnen gewerkt en op naar station Voorburg. Daar stonden Judith en Camemi op ons te wachten. Nadat er afscheid was genomen zijn we met zijn drietjes naar Schiphol gereden. Amber ging gelijk naar haar werk. Zo vroeg is ze daar nog nooit geweest. Om drie uur voor vertrek op het vliegveld te moeten zijn heb ik altijd onzin gevonden maar vandaag hadden we dat ruimschoots nodig. Het begon al met mijn koffer. Te zwaar !. Ik mocht 25 kg meenemen en dat was het exact maar een koffer mag niet zwaarder wegen dan 23 kg. Dus moesten er spullen uit en in de koffer van Camemi of in mijn handbagage. Geen probleem ! Ik had een heel zware toilettas bij me en haalde die uit mijn koffer maar gelukkig was Camemi bij de tijd en zei: NEE niet je toilettas daar halen ze zo alles uit bij de douane. Dus toen moesten mijn schoenen er maar aan geloven. Nadat dat probleem opgelost was weer opnieuw in gaan checken. Nou dat dachten we. Nee dus. Omdat Camemi nog geen 18 jaar is moest ik van beide ouders een verklaring hebben dat ik ze onder mijn hoede mee mag nemen en die verklaring moet dan ook weer gelegaliseerd zijn via een officiële instantie. Die papieren hadden we maar op mijn lijstje met eisen (gekregen van het reisbureau) stond ook dat daar fotokopieën bij hoorden van de paspoorten van beide ouders. Tja en laten ze dat nu zijn vergeten. Maar inventief als we zijn vlug naar Judith gebeld, die heeft foto’s gemaakt en naar Camemi gestuurd. We verkeerden al in een jubelstemming maar dat was van korte duur. Nee, het moesten perse papieren versies zijn. Dus wij helemaal terug naar af. Camemi op zoek waar het mogelijk was om printjes te laten maken en na wat heen en weer gerend te hebben heeft ze dat bij een filiaal van de HEMA laten maken. Toen konden we weer aansluiten in de rij die intussen gegroeid was naar het leek wel kilometers lang. Het schoot niet op. Eindelijk waren we ingecheckt. Nog geprobeerd om mijn tas, intussen voornamelijk gevuld met schoenen, ook in te checken lukte niet want op de boardingpas had ik zelf ingevuld dat er maar 1 stuks ruimbagage was. Niet een erg flexibel systeem in ieder geval. En toen door de douane. Het leek wel of die rij nog langer was. Bij de controle van de handbagage werd van ons allebei de bagage eruit gepikt en gecontroleerd. En intussen tikte de klok….. Bij mij vonden ze niets ook al heeft de meest onvriendelijke beambte die ik ooit heb meegemaakt haar uiterste best gedaan om iets te vinden en toen ik mijn tas weer in mijn handen had heb ik haar vriendelijk gevraagd waarom ze zo ontzettend onaardig reageerde. Daar had ze geen antwoord op. Ik heb haar in iedere geval een heel prettige dag gewenst. Ja en toen was het haasten, haasten en nog eens haasten. Maar we hebben het gehaald. Léon belde op en zei dat hij bij de gate nog even afscheid kwam nemen. Hij was net gearriveerd uit Tel Aviv. Even later stuurde hij een berichtje dat hij het wel probeerde maar dat één van zijn passagiers flauw gevallen was maar dat hij zijn uiterste best zou doen. We moesten echter aan boord want het was intussen 10.00 uur en dat was de officiële vertrektijd. We waren al lang blij dat me mee konden. Toen we net zaten belde Lėon en vroeg op welke rij we zaten. Was eigenlijk al niet meer nodig om te zeggen want hij kwam al door het gangpad aangelopen om ons nog even te knuffelen. Wat een verrassing !
Elf en een half uur in een vliegtuig en dan 9736 overbruggen is toch een hele zit, maar we hebben het overleefd. Gelukkig ging het bij de douane voorspoedig en ook de koffers kwamen gewoon via de bagageband aangehobbeld. Onze taxi-driver lachte heel vriendelijk naar ons en heeft ons in rap tempo naar ons hotel gebracht. Realiseerde met nu wel dat ik vanaf morgen aan de andere kant van de weg moet rijden. Zal weer even vreemd zijn. Maar och een dat varkentje wassen we ook wel weer. Kamer uitstekend. Douche perfect en nu tijd om de oogjes dicht te doen.
Elf en een half uur in een vliegtuig en dan 9736 overbruggen is toch een hele zit, maar we hebben het overleefd. Gelukkig ging het bij de douane voorspoedig en ook de koffers kwamen gewoon via de bagageband aangehobbeld. Onze taxi-driver lachte heel vriendelijk naar ons en heeft ons in rap tempo naar ons hotel gebracht. Realiseerde met nu wel dat ik vanaf morgen aan de andere kant van de weg moet rijden. Zal weer even vreemd zijn. Maar och een dat varkentje wassen we ook wel weer. Kamer uitstekend. Douche perfect en nu tijd om de oogjes dicht te doen.
-
22 Juli 2016 - 10:25
Driely:
Leuk hoor, zo kunnen we jullie goed volgen. Hoop dat jullie heen heerlijke nacht hebben gehad. Nu op naar het S.A. avontuur!! Dikke knuffel Amber
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
